“Niet genoeg aandacht voor een van belangrijkste kopzorgen van bedrijven”
Bart Steukers - CEO Agoria
Wat me het meest opvalt in de 12 partijprogramma’s voor de nakende verkiezingen is dat geen enkele partij, links, rechts noch centrum, écht grondig wil sleutelen aan de automatische loonindexering. Die doet onze loonkosten telkens opnieuw sneller stijgen dan onze buurlanden. Over het behoud van de loonnorm zijn de partijen dan weer niet altijd even expliciet, wat de deur wagenwijd open zou zetten voor verdere ontsporingen van onze competitiviteit ten opzichte van onze buurlanden.
Ter linkerzijde wordt er uiteraard vooral voorgesteld om het automatische indexeringsmechanisme nog uit te breiden of de loonnormwet niet langer te hanteren of te versoepelen, maar ook bij cd&v en zelfs de MR (!) geeft men expliciet aan de volledig automatische loonindexering tel quel te willen behouden.
De enige voorzichtige voorstellen in de goede richting draaien rond een indexatieplafond bij erg hoge inflatie (Les Engagés), sleutelen aan de belastingschijven (Les Engagés, Défi, MR, N-VA & Open VLD) of een vorm van netto-index waarbij erg hoge automatische indexering gecompenseerd zou worden door een verlaging van andere werkgeversbijdragen (Open VLD, MR en N-VA).
Ik vraag me luidop af of het genoeg zal zijn, wetende dat a) er zoals altijd een compromis gemaakt zal moeten worden en b) onze bedrijven geen enkele verdere erosie van hun competitiviteit meer kunnen absorberen.
Het doet me allemaal, kort samengevat, vrezen dat er ook na de verkiezingen onvoldoende aandacht zal zijn voor een van de belangrijkste kopzorgen van onze bedrijven. Naast de hoge energiekosten blijven onze loonkosten immers dé grote handicap, en dat in een periode waarin we er ook onvoldoende in slagen om onze productiviteit op te krikken.
Mijn vraag aan onze beleidsmakers luidt: hoe gaan we onze competitiviteit dan wel verbeteren? Zeker in onze internationaal extreem competitieve technologiesector vinden vele Belgische bedrijven het moeilijker en moeilijker om het hoofd bieden aan de buitenlandse concurrentie. Als er niets gebeurt, gaan we dus (nog) vaker achter het net vissen voor nieuwe investeringen. Dat zijn investeringen die we broodnodig hebben om onze welvaart en onze koopkracht te behouden op de lange termijn. En ook, niet te vergeten: investeringen die essentieel zijn om de Europese Green Deal waar te maken. Ik kijk uit naar uw antwoord na 9 juni.